Nieco wydłużoną trasą jadę do Krzyśka, będąc na Maczkach myślę że mogę jeszcze troszkę myknać w terenie i jadę na Balaton. Dzwoni że już rusza, daję znać gdzie jestem, po czym za chwile ja dzwonię by zapytać się o drogę bo z powodu sporej ilości krzyżujących się torowisk przeważnie traci się tu orientację.
Na Balatonie czekam nie więcej niż 15 minut i już przyjeżdża, dochodzi do przekazania cennego napoju o którym tutaj nie mogę pisać, jednak podpowiem że zaczyna się na "p" a kończy na "iwo" ;p
Ruszyliśmy przez hałdę wzdłuż torowiska, potem między blokami aż wyjechaliśmy nieopodal Krzyśka i popędziliśmy do parku Leśna. Znaną drogą pod molo na P3, przejeżdżając na P4 widzimy Ghostów którzy grilują wiec podbijamy. Gadamy z sympatycznym członkiem ich ekipy który lubi rozmawiać, dowiedzieliśmy się o ich wynikach z dzisiejszego maratonu i pojechaliśmy na brzeg P4.
Po wypiciu sekretnego napoju pseudonim "zimny lech" udajemy się do domu tą samą drogą. Przypomina się nam mini skecz Abelarda Gizy z kabaretu Limo i sobie go nucimy. Przy okazji konfiskujemy strzałeczki z maratonu czasem wołając "Konfucjusz"

Wracam z uczelni i Krzychu zagaduje by jechać na Błędów do Moniki i Tomka zobaczyć jak im idzie przy organizacji BS Orientu.
Jedziemy sobie naprzeciw i spotykamy się na czarnym szlaku między Maczkami a Jaworznem. Prowadzi Krzychu i jak podaje u siebie na blogu jedziemy tak: Cieśle, Sławków, Strzemieszyce, zwałką huty, Okradzionów i dalej terenem do samego Błędowa.
Na miejscu zastajemy Monikę i gości, Tomek pojawia się chwilę później. Zanim zrobiło się ciemno rozpalamy grila, początkowo się nie rozpalał ale gdy już węgiel drzewny chwycił była to już prosta robota. Kiełbasy smażymy potem jemy. O 21 zbieramy się i jedziemy przez Okradzionów zwałkę huty i Strzemieszyce, Krzychu zawija do domu a ja kręcę przez Maczki, Szczakową i osiedle Stałe do domu. Wracam równo na 23

Przez Łęg, przy Przemszy zjechałem do Jelenia i dalej wzdłuż rzeki. Przez Dąb asfaltem do lasu i tam trochę modyfikuję na czuja trasę na Libiąż by się wydłużyła. Docieram na miejsce i atakuję górkę, ahh lubię gdy widać góry, popatrzałem trochę zatoczyłem pętlę i zjechałem do asfaltów. Nieco wcześniej kręcę w teren i jadę nieznanymi mi ścieżkami, a gdy pojawiły się znane to umyślnie staram się nimi nie jechać wybierając te gdzie jeszcze nie bylem. Łapię się zielonego szlaku, który potem prowadzi jednocześnie z niebieskim jaworznickim. Wpadam na asfalt koło stawu Belnik i jadę prosto przez Okrągłe ścieżką rowerową przy nowej obwodnicy. Przed jej końcem odbijam w teren i kręcę przez Bory. Zjeżdżam do asfaltu i dalej kombinuję jak trafić na Łęg. Jadę prosto i trafiam na tyły kopalni Sobieski, przy ogrodzeniu jest singielek - grzechem byłoby nie skorzystać. Zaczęły się podjazdy więc zrezygnowałem z trasy przy płocie i pobrnąłem bardziej w górę. Ukazała sie kolejna miejscówka, jakieś singielki na górce, warto by było tu ponownie wpaść. Jadę dalej i jestem ucieszony go jestem na samej górze ulicy Księdza Jana Sulińskiego, więc tylko w poprzek przejeżdżam nią i dalej w teren którym zajadę na Łęg. Tam już odpalam lampkę bo ciemno i wracam do domu.

Na Krzyśka czekam przy skrzyżowaniu za Maczkami, wkrótce przyjeżdża a gdy ruszamy z naprzeciwka jedzie Andrzej. Zatrzymujemy się by pogadać kilka minut, potem jedziemy na Ryszkę. Po zjedzeniu jabłek i czekolady ruszamy się nową dróżką na Bukowno prowadzącą przez szutrową autostradę. Przy piaskowni wspinamy się na skarpę i co nie co rozglądamy się w około.

Wspinaczka na skarpę © Kysu

Widok ze skarpy © Kysu

Jednak odechciewa się nam kręcić więc jeszcze lasem kręcimy przy Sztole by wyjechać na ulicę Bukowską. Krzychu włącza turbo i całą drogę ciągnie mnie na Sosinę nie schodząc poniżej 30, jedynie daję zmianę na moście nad torami bo pewnie byłoby mu strasznie ciężko po takim sprincie. Siadamy na ławkach i siedzimy może z godzinę. Powrót przez płyty i na Maczkach pożegnanie, ja wracam czarnym szlakiem i jeszcze przez las do osiedla Stałego jadę.

Miałem robotę z tatą, trochę późno skończyliśmy ale Krzycha jeszcze u mnie nie ma. Szybko jem obiad i właśnie się zjawia, ubieram się pakuję i jedziemy. Nieco inaczej na Sosinę, później Dolina Żabnika, Bór Biskupi i Bukowno.
Biorę w sklepie sztruclę i sok, siadamy wiadomo gdzie bo pod fontanną i jemy.
Później wracamy asfaltem, koło Sosinki skracamy przez płyty na Maczki, Jest jeszcze sporo czasu to śmigam z Krzyśkiem na Balaton. Pogaduchy i gdzieś o 19:20 jedziemy do domów, ja czarnym szlakiem pod cmentarz na osiedlu Stałym i dalej terenem do parku Lotników. Dalej ścieżka rowerowa i już u siebie, rozsiadłem się i telefon od siostry aby skoczyć po nią bo wraca z Katowic, to siadam znów na rower i biorę też od mamy i prowadzę go trzymając za mostek. Ucieszyła się bo mogliśmy szybko wrócić zamiast iść dobre 10 minut pieszo.

PS. staram się odkopać z zaległych wpisów, cierpliwości to może po kampani wrześniowej będzie już na bieżąco :P

Pojechałem do Katowic, na Józefowiec do bratowej z naszymi śliwkami.
Przez Mysłowice Szopienice, Dąbrówkę Małą.
Powrót wzdłuż Roździeńskiego, przeskoczyłem pod Uniwersytet Ekonomiczny, Zawodzie, przez centrum Mysłowic.

Dojazd do Krzyśka standardowy przez Jaworzno i Maczki. Spod domu Krzyśka zabieramy jeszcze Maćka i jedziemy po Piweczko na dzisiejszą noc cykliczną. Na miejscu spotykamy Monikę z Tomkiem, Jacka ze swoim synem, Damiana, Adama, Marcina, Ryśka, i jeśli o kimś zapomniałem to przepraszam :)
Tusz po ruszeniu raczej ociągamy się i jedziemy powoli na tyłach, a w terenie na P4 wydawało mi się że jest wolniej niż poprzednio. Pod koniec terenu chwytamy się Ryśka i jedziemy z nim, na asfalcie dopiero przyciskamy i grzejemy by być bliżej szpicy. Gdy już mocno zasapani złapaliśmy samą czołówkę okazuje się że nie jest to zwykła cykliczna noc a jakiś wyścig, tempo naprawdę spore.
W parku zatrzymujemy się pod latarnią jak poprzednio i staramy się wszystkich naszych ziomków zwołać. Później kiełbaska i piwko, pogaduszki w kręgu naszych znajomych.



Pozostałe zdjęcia od GhostBikers

Po wczorajszych górach dziś coś dla odprężenia, zajechałem do Krzyśka i podskoczyliśmy od razu po jego kolegę. Kierunek Ryszka przez Ostrowy, Cieśle, Wągródkę, Burki. Raczej lekko choć gdzieniegdzie ostrzej. Wpadamy na żółty szlak a Krzychu rejestruje niższe ciśnienie w ogumieniu, i tak kilka razy na trasie do Sosiny musiał dopompować koło. Ja sobie piweczko piję a on zabawia się z dętką. W końcu ruszamy na płyty i na Maczkach się już żegnamy.

Koniec wakacji trzeba jakoś przeboleć, najlepiej wybrać się na tripa, którego Krzysiek nazwał "Festiwalem zjazdów". W pośpiechu pędzę na pociąg do Sosnowca, jestem kilka minut przed pociągiem i zgodnie z planem ruszamy do Wisły Głębce. Na miejscu jest również Paweł, który przyjechał samochodem.
W planie jest dostać się na Baranią Górę, droga szlakiem idzie sprawnie choć trzeba czasu nim tam dotrzemy. Po drodze robimy większy postój na ciepły posiłek ze schroniska na Przysłopie. Na kamienistym zjeździe Krzysiek rozcina oponę z dętką, ale wszystko udaje się załatać. Przed szczytem robi się stromo, że kawałek trzeba pchać, ale sama końcówka jest względnie płaska i ciekawa. Tylko tu widziałem kłody ułożone w poprzek szlaku, ciekawie się jechało tym bardziej, że w mocno podmokłych miejscach kłody te pływały.



Szczyt jak szczyt, widoków ze względu na pogodę nie było, po płaszczeniu dupy na jakieś ławce ruszyliśmy niebieskim w dół i było fajnie, choć nie do końca bo nie pamiętam już, ale chyba na mokrej końcówce wywinąłem orzełka ale się pozbierałem.
Niżej przed asfaltem spotykamy ekipę Bes.Endu, Kura pokrzywił obręcz i ją usiłował prostować, koledzy mu w tym pomagali dobrym (szyderczo) słowem. Było wesoło i w końcu mu się ta sztuka udała, jedziemy teraz wspólnie w kierunku Skrzycznego, i cieszymy się bo planowo mieliśmy zjechać nisko asfaltem i ponownie na górę targać, a oni prowadzą nas dobrym szutrowym skrótem gdzie na początku asfaltu odbijamy i już nabieramy wysokości. Ich tempo jest bardzo wycieczkowe i sami nas namawiają abyśmy się oderwali i szybciej sami pojechali.
Pech chciał, że sami się potraciliśmy, w końcu za decyzją Krzyśka na szago przeciskamy się przez powalone drzewa i stromo do góry, wpadamy na otwartą łąkę i znajdujemy szlak. Gdy się wypłaściło robimy kolejny postój po morderczej walce z wysokością. Przed Skrzycznym doganiamy Bes.Endu, którzy wyprzedzili nas gdy byliśmy w lesie, dosłownie i w przenośni bo sporo czasu zeszło nam na odnalezienie się na trasie do Skrzycznego.





Fajną atrakcją tego wyjazdu jest ciekawe zjawisko, będąc tak wysoko wszystkie chmury były poniżej nas i podziwiać mogliśmy kłębiaste morze, a gdzieś w oddali wyspy ze szczytów gór.


Czasu do zmroku coraz mniej, posiedzieliśmy nie za długo na szczycie a potem zjechaliśmy czerwonym do Buczkowic. Pospieszyliśmy się na asfalcie do Łodygowic ale byliśmy i tak za późno aby zdążyć na pociąg. Mając perspektywę długiego oczekiwania na kolejny wróciliśmy do mijanej chwile temu Żabki po bronki, oj na peronie zrobiło się wesoło, czas szybciej płynął ale nie aż tak szybko, by nie zdążyć wrócić do sklepu po kolejne :)

Piwka nas rozłożyły, że w pociągu cicho siedzieliśmy i odpoczywaliśmy. Wysiedliśmy w Katowicach i wspólnie dojechaliśmy do Ikei, potem każdy w swoją stronę.